امروز 29 خرداد سال‌روز وفات معلم بزرگ عصر ما دکتر علی شریعتی است؛ انسان والائی که هنوز آن‌طور که باید قدر او را ندانسته‌ایم و هنوز آن‌طور که شایسته است مبانی فکری او را نشناخته‌ایم. پیش از آن‌که مقاله‌ام را تحت عنوان «مدرن‌شدن کنش‌گرانه به‌وساطت دین: برنهاد بنیادی علی شریعتی» که اخیرا برای انتشار در ویژه‌نامه‌ی روزنامه‌ی شرق نوشته‌ام، در این‌جا منتشر کنم، مایل‌ام یادی از معلمی بکنم که بسیار به او مدیون‌ام. از زمانی که با شریعتی آشنا شده‌ام هنوز ارتباط‌‌‌ام را با آثارش نگسسته‌ام و هر بار به بهانه‌ای آثارش را خوانده‌ام و شور و شعله‌ای از افکار ارج‌مندش به‌ودیعه گرفته‌ام و هر بار به بهانه‌ای از او نوشته‌ام و هنوز چه بسیار که باید درباره‌ی وی بنویسم. این روزها کتابی را که برخی از روحانیان محترم درباره‌ی وی نوشته‌اند به دست‌ام داده‌اند تا ارزیابی کنم. من خویش نیز در حال مطالعه‌ی مبانی فلسفی افکار او هستم و چیزهایی را در این باره قلمی کرده‌ام. تا کی تکمیل و نهایی شود؟ هم‌چنین در حال بررسی قرابت فکری او و چارلز دیویس متأله فقید مسیحی که من و دوست‌ام حسین باب‌الحوائجی یکی از آثارش را به فارسی ترجمه کرده‌ایم، هستم. نوشتن کتابی درباره‌ی او از آرزوی دیرین تحقق نیافته‌ام است. طرحی است که اکنون نمی‌توانم از آن سخن بگویم؛ طرحی که نیازمند حمایت است.
شریعتی این‌قدر سخنان نغز و آثار و نوشته‌های خوب دارد که گزینش از میان آن‌ها بسیار دشوار است. اما من یکی از آثار وی را بسیار دوست می‌دارم و آن کتاب نیایش است. دعاهای شریعتی بسیار دوست‌داشتنی است اما من از میان آن‌ها، دعای زیر را هرگز از یاد نمی‌برم:
خدایا: به من توفیق تلاش در شکست، صبر در نومیدی، رفتن بی‌همراه، جهاد بی‌سلاح، کار بی‌پاداش، فداکاری در سکوت، دین بی‌دنیا، مذهب بی‌عوام، عظمت بی‌نام، خدمت بی‌نان، ایمان بی‌ریا، خوبی بی‌نمود، گستاخی بی‌خامی، مناعت بی‌غرور، عشق بی‌هوس، تنهائی در انبوه جمعیت، دوست داشتن بی‌آنکه دوست بداند، روزی کن!
یادش در قلب من است تا وقتی که زنده‌ام.
زیر سقف آسمان 
سلام استاد
از این قرابت احساسی و فکری که با شما در رابطه با شریعتی دارم احساس غرور میکنم.
خوشحال میشم که راجع به مبانی فلسفی شریعتی کار و نوشته هاتون رو منتشر کنید.به شدت احساس نیاز به این موضوعات وجود داره.حتی اگه هنوز به صورت منظم و پیوسته در نیومده ،میشه ازتون خواهش کنم که حداقل سرفصل ها رو منتشر کنید؟
من به شخصه فکر میکنم که عمیق ترین کاری که تا به حال راجع به مبانی فلسفی فکر شریعتی صورت گرفته مربوط به تقی رحمانی بوده باشه و در وهله ی بعد شریعتی شناسی علیجانی
نظر شما چیه؟
سلام آقای خشنود! متشکرم از لطف‌تان! لطفا نام اثار دوستان عزیز آقایان رحمانی و علیجانی را بنویسید تا اگر نخوانده باشم به آن‌ها مراجعه کنم و استفاده ببرم. اجازه بدهید کارم به جایی مناسب برسد حتما منتشرش خواهم کرد تا مورد نقد و بررسی قرار بگیرد. تصور میکنم در این باره خلائی جدی وجود دارد و نیازمند کارهایی جدی است. زنده باشید!