17 July, 2016 00:48

17 ژوئیه 2016 در 00:18 · دسته‌بندی شده در دسته‌بندی نشده

ترک­ها، مردمی شایسته ­ی دموکراسی

وقتی کسی دل­بسته ­ی ارزش­هایی چون آزادی، زنده­ گی سیاسی دموکراتیک، رهایی، و کرامت انسانی باشد، چه­ گونه می­تواند تصاویر مخابره شده از ترکیه را ببیند و بی ­آن­که فرجام کار را بداند، به­خواب رود؟ تصویر تو را به کنار مردمی می­برد که در برابر سربازان مسلّح، شجاعانه صف کشیده­اَند و شریک شرافت و افتخار مردانی می­سازد که بی­باکانه در جلوی تانک­ها می­خوابند. زهی شرف و مرحبا بر این شجاعت! مردم به دعوت منتخب خود در پاسی گذشته از نیمه شب، به خیابان­ها ریختند و از دموکراسی­شان دفاع کردند. شیرج ه­های پی در پی جت­های کودتاگران بر سر مردم در خیابان برای مرعوب کردن مردم خشمگین کافی نبود. گلوله ­باران و بمباران پارلمان هم کفایت نکرد. ده­ها تن در دفاع از دموکراسی کشته شدند تا نماینده­گان مردم هم­چنان در رأس امور بمانند. آری دموکراسی نیازمند پاس­داری است، هم­چنان زنده­ گی فضیلت ­مندانه نیازمند مراقبت است. دموکراسی گیاه هرزه نیست که در هر خاکی بروید و بپاید و بارآور شود. آری، گاهی باید نهال دموکراسی را با خون مردم آبیاری کرد!

کاش می­ توانستی در کنار چنین مردمی باشی، آن­ها را در آغوش بگیری و عرق­ تن­شان را خشک کنی و آب خنکی به دست­شان دهی! آفرین بر غیرت شما مردم آزادی­خواه! حالا مردم پیروز شده­اند و تو می­توانی با غرور و افتخار و هم­چون پیروز یک نبرد نابرابر، خود را به رؤیاهای خوابی آرام و سنگین بسپاری.

اردوغان حالا می­تواند با اقتداری بیش­تر حکومت کند و مخالفان خائن­ اش را هر چه راحت­ تر تصفیه کند. این بی ­شک اکنون وظیفه ­ای ملّی است. امّا او و یاران­اش در حزب عدالت و توسعه اکنون باید بار تعهّد سنگین­ تری را بر دوش خود احساس کنند. در برابر چنین مردمی باید سر خم کرد و تعظیم نمود و شاکر بود و راه شکر، خدمت خالصانه به کشور است. اردوغان می­بایست اکنون از برخی خطاهای خود درس بگیرد. دفاع او از انقلاب مصر و رئیس جمهور قانونی این کشور محمد مرسی، و به رسمیت نشناختن حکومت کودتا در مصر جای تحسین دارد امّا با سیاست نزدیکی به حکومت ضدّانسانی سعودی قابل جمع نیست. سیاست آسان­ گیری بر داعش با مخالفت با رژیم خون­ریز و سفّاک بشّار اسد هم­ آهنگ نیست. دموکراسی­ خواهی اردوغان با زندانی کردن تعداد قابل توجّهی از روزنامه ­نگاران ترک تناقض دارد. ادّعای وحدت ملّی و صلح ­طلبی منطقه­ ای با سیاست عملی ضدّکرد اردوغان و دولت­ اش ناهم­خوان و ناسازگار است. دست­کم بخشی از مردم مسلمان منطقه و به ­ویژه روشن­فکران مسلمان در خاورمیانه به حزب عدالت و توسعه­ی ترکیه، به­ عنوان مظهری از سیاست اسلام مدرن، امید بسته بود. اردوغان و یاران­ اَش انتظار بیش­تری می­ رفت و اکنون نیز این انتظار بسی بیش­تر شده است. اکنون باید به ایشان یادآوری کرد که مردم شجاع و شریفی که از دولت منتخب خود چنین جانانه در برابر کودتای نظامیان حمایت کرده­اند، شایسته خدمتی بی­ شائبه هستند. ترکیه نیازمند وحدتی ملّی است که همه­ ی اقلیت­های دینی و قومی را در کنار هم قرار دهد و جنگ و خون­ریزی داخلی را از قِبَل آن از بین ببرد. اردوغان باید کریمانه به اوجالان و جنبش کرد بنگرد و یک­بار برای همیشه جنگ داخلی در ترکیه را از بین ببرد. روزنامه­ نگاران باید آزاد باشند تا نزاع مدنی جای نزاع فیزیکی را بگیرد. حزب عدالت و توسعه اگر به ­واقع به دموکراسی وفادار است، می بایست در سیاست­های منطقه ­ای خود تجدید نظر کند و از هم­راهی و هم­کاری سیاسی با عربستان کناره بگیرد زیرا عربستان واجد یکی از عقب­ مانده ­ترین و غیرانسانی ­ترین نظام­ های سیاسی در خاورمیانه است.

پایاپیوند