غفلت، عشق، و میل
(از حکمت من‌درآوردی)
غفلت، فراموشی‌ی تنهایی‌ی خویشتن است و عشق زیباترین، جذّاب‌ترین، و دوست‌داشتنی‌ترین غفلت زنده‌گی است.
***
نقطه‌ی بحرانی‌ی عشق لمحه‌ای از آن است که طلب وجودی‌ی عاشق به مطالبه از معشوق بدل می‌شود و مطالبه، از هر دو سو مستعد ناخوش‌آیندی است. لاجرم، بی‌کفایتی‌ی عشق در ناکامی‌ی میل –این امر گریزناپذیر- افشا می‌شود.
زیر سقف آسمان 
بیان دیدگاه